Γιώργος Περρής σημαίνει χαρά, συναίσθημα και αγάπη! Αυτά νιώθει κανείς όταν ακούει την μουσική του. Ξεκινώντας στα 18 του χρόνια με πολύ πάθος και αγάπη για τη μουσική και μοναδική επιθυμία του να τραγουδήσει, ο Μίμης Πλέσσας κατάφερε να φέρει στο φως ένα λαμπρό αστέρι. Όλα τα μεγάλα ονόματα του μουσικού πενταγράμμου τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (Γιάννης Σπανός, Νάνα Μούσχουρη, Στέφανος Κορκολής, Μάριος Φραγκούλης, Lara Fabian, Λούτσιο Ντάλα, Ντέμπορα Μάγιερς κ.ά.) θέλησαν να συνεργαστούν με τον Γιώργο Περρή.
Photo Credits: Ελίνα Γιουνανλή
Ο Γιώργος Περρής είναι η απόδειξη ότι όταν κάτι το αγαπάς και το θέλεις πολύ τότε το συμπάν συνωμοτεί και κάνει το όνειρό σου πραγματικότητα. Πάντα ευγενικός, χαμογελαστός και πάνω από όλα ειλικρινής πρώτα με τον ίδιο του εαυτό και μετά με όλους τους άλλους τον συναντήσαμε και κάναμε αυτές τις κουβέντες που δεν θέλεις να τελειώσουν ποτέ.
Γέννημα θρέμμα Αθηναίος και η αρχή της καριέρας σου είναι η συνάντηση με τον Μίμη Πλέσσα λίγο πριν τα 18 σου χρόνια. Θέλω να μας πεις λίγα λόγια για εκείνη την περίοδο.
Την θυμάμαι με αγάπη εκείνη την περίοδο, παρά το ότι ήταν δύσκολη. Θυμάμαι πόσο μεγάλη ανάγκη είχα να τραγουδήσω και δεν έβλεπα τίποτε άλλο μπροστά μου. Έστελνα cd με το demo μου παντού: δισκογραφικές εταιρείες, παραγωγούς, τραγουδιστές κλπ ώσπου μία μέρα ένας γνωστός μου με πήγε στον Μίμη Πλέσσα. Πέρασα από ακρόαση, μου είπε κάποια λόγια που έχω κρατήσει για τον εαυτό μου και βαφτίστηκα επαγγελματίας τραγουδιστής, καθώς μερικές μέρες αργότερα ξεκινήσαμε περιοδεία. Ήμουν πολύ τυχερός για αυτό το ξεκίνημα, γιατί βρέθηκα πλάι σε έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, αλλά κυρίως άνθρωπο που μου επέτρεψε να μάθω τη δουλειά με ασφάλεια και αγάπη. Ποτέ δεν μου φέρθηκε σαν να ήμουν παιδάκι. Με αντιμετώπιζε με σεβασμό σαν να ήμουν ισάξιος του, πάντα με γενναιοδωρία. Θα του είμαι πάντα ευγνώμων για την τόσο προστατευμένη είσοδο μου στο τραγούδι.
Photo Credits: Ερρίκος Ανδρέου
Έχεις αναφέρει σε πολλές συνεντεύξεις για το bullying που έχεις υποστεί στα χρόνια του σχολείου. Ήσουν από τα παιδιά που τα ενδιέφερε μόνο η μουσική και τίποτα άλλο. Τελικά όντως το bullying υπήρχε πάντα ή είναι κάτι σύγχρονο όπως οι υπογραμμίζουν οι περισσότεροι;
Για μένα είναι πολύ σημαντικό να διευκρινίσω ότι το bullying δεν είναι μόνο οι ακραίες περιπτώσεις βίας που φτάνουν στα αυτιά μας. Πολλές φορές, ο χλευασμός, κάποιο κρυφό γέλιο ή μια ανεπαίσθητη ειρωνεία είναι αρκετά για να κάνουν ένα τραυματισμένο παιδί να κλειστεί ακόμα περισσότερο στον εαυτό του. Αυτή ήταν και η δική μου περίπτωση. Ένιωθα τόσο διαφορετικός αλλά ταυτόχρονα και τόσο ανασφαλής που δεν μπορούσα να βρω πού ανήκω. Το bullying πάντως βεβαίως και υπήρχε πάντα, αφού η βία είναι καλώς ή κακώς μέσα στη φύση του ανθρώπου. Το θέμα για μένα είναι να ασχοληθούμε σε βάθος με όποιον ασκεί bullying και δούμε από που προέρχεται αυτή η ανάγκη για βία και να δείξουμε πραγματική επιείκεια.
Θέλω να πάμε στο 2008. Lara Fabian, Μάριος Φραγκούλης, Μισέλ Λεγκράν. Σπουδαία ονόματα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην καριέρα σου. Πόσο σημαντικό ήταν για σένα εκείνο το διάστημα;
Ο Μάριος Φραγκούλης ήρθε στην ζωή μου στα 24 μου για να μου δώσει μία από τις πιο σημαντικές συμβουλές που μου έχουν δώσει στην ζωή μου: να κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να ψάχνω βαθειά και με θάρρος τις αποφάσεις που πρέπει να πάρω για την πορεία μου, γιατί μόνο εγώ ξέρω που θέλω να πάω στην ζωή μου. Θα του το χρωστάω πάντα αυτό, μαζί με όλα τα σπουδαία που κάναμε μέσα στα χρόνια. Με την Lara Fabian -η οποία ήταν και το εφηβικό μου ίνδαλμα- συνδεθήκαμε μέσα από τις συναυλίες που κάναμε μαζί, αλλά και το ντουέτο μας και τα τραγούδια που γράψαμε μαζί. Μού άνοιξε πολλές πόρτες στο εξωτερικό, αλλά μου απέδειξε επίσης ότι η γενναιοδωρία είναι χαρακτηριστικό όλων των μεγάλων καλλιτεχνών. Ο Michel Legrand ήρθε αργότερα στην ζωή μου, μετά τον πρώτο μου αγγλικό δίσκο, γύρω στο 2014. Ήταν παιδικός μου ήρωας χάρη στις ταινίες για τις οποίες είχε γράψει μουσική και δεν πίστευα ποτέ ότι θα τον γνώριζα, πόσω μάλλον ότι θα κάναμε συναυλίες μαζί. Μου άνοιξε τον ορίζοντα με έναν τρόπο όπως κανένας άλλος και με έμαθε να κυνηγώ την τελειότητα, ακόμα κι αν “δεν την πετύχουμε ποτέ” όπως μου έλεγε.
Photo Credits: Ερρίκος Ανδρέου
Κεφάλαιο Νάνα Μούσχουρη. Την αποκαλείς ίνδαλμά σου. Τι σημαίνει αυτός ο θρύλος τόσο για την ζωή όσο και την επαγγελματική εξέλιξη του Γιώργου Περρή;
Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, η φωνή της με μάγευε και γινόταν αποκούμπι μου στα δύσκολα παιδικά μου χρόνια. Μεγαλώνοντας, πέρα από τη βαθειά συγκίνηση που μου προκαλούσε το τραγούδι της, αντιλήφθηκα και το μέγεθος του φαινομένου της. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα την γνώριζα και σε καμία περίπτωση ότι θα συνδεόμασταν. Είμαι ευγνώμων στην ζωή γιατί η στάση της ζωής της, αλλά και τα όσα μου έχει πει ιδιωτικά, με δικαίωσαν για την επιλογή μου ως παιδί με αποτέλεσμα να μην την απομυθοποιήσω, όσο κοντά και αν έχουμε έρθει. Μέσα στα πολύωρα τηλεφωνήματα μας, κρατάω πολλές ιστορίες και συμβουλές που μου έχει δώσει και κυρίως εκείνη την ημέρα που μου είπε: “Στην ζωή σημασία δεν έχει το τι κάνεις, αλλά το γιατί και το πώς το κάνεις”. Ήταν τεράστια η τιμή που ένιωσα όταν με έχρισε Πρεσβευτή Καλής Θελήσεως της UNICEF πριν λίγα χρόνια.
Τα θέματα της επικαιρότητας πολλά και πολύ σκοτεινά. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπούμε στην διαδικασία να τα αναλύσουμε. Θέλω μόνο την άποψή σου και ως καλλιτέχνης αλλά και ως πρεσβευτής καλής θέλησης της Unicef.
Η άποψη μου ως άνθρωπος πάνω απ’όλα, πέρα από την επαγγελματική μου ιδιότητα, είναι ότι ζούμε σε μία εποχή δύσκολη. Η βία είναι αισθητή και ορατή παντού, χωρίς φίλτρο και όριο. Διαπερνάει το βλέμμα μας, την υπομονή μας και τις προθέσεις μας. Ταυτόχρονα, είμαστε ακίνητοι θεατές ενός παιχνιδιού που παίζουν οι ισχυροί και τα λόμπι τους. Γι’αυτό και μου είναι πολύ σημαντικό να προσέχω το δικό μου κόσμο, την ταυτότητα μου και τις αρχές μου σε καθημερινή βάση. Θεωρώ απαραίτητο να κάνω ό,τι μπορώ στη δική μου μικροκλίμακα για να είμαι παρών στους ανθρώπους της ζωής μου, αλλά και εφόσον μου έχει δοθεί μια πλατφόρμα στον κόσμο, να μεταφέρω και εκεί τη βασικότερη αρχή όλων, την αγάπη. Αυτή την αγάπη που κάθε μέρα σε ελευθερώνει όλο και περισσότερο.
Τα τραγούδια και η φωνή σου ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο μέσα από τις εμφανίσεις σου. Πώς αισθάνονται οι ξένοι όταν ακούν και γνωρίζουν την μουσική μέσα από έναν τόσο καταξιωμένο Έλληνα καλλιτέχνη;
Νομίζω πως απλά δέχονται τη συγκίνηση της μουσικής και των τραγουδιών. Η γλώσσα δεν είναι ποτέ σύνορο στη μουσική. Ίσα ίσα που η μουσική έχει αυτή τη μαγική δύναμη να φέρνει τους ανθρώπους κοντά, να τους ενώνει με έναν ανεξήγητο, αλλά ταυτόχρονα πανίσχυρο τρόπο.
Photo Credits: Ελίνα Γιουνανλή
Η μοναδικότητα της ελληνικής μουσικής πιστεύεις ότι έχει την δυναμική να διαφημίσει την χώρα μας ανά τον κόσμο;
Νομίζω πως ο Πολιτισμός είναι ο γενικότερος συνδετικός κρίκος όλων των λαών. Μόλις έρθουμε σε επαφή με τη μουσική ή την ποίηση ή οποιαδήποτε μορφή τέχνης ενός άλλου λαού, συνειδητοποιούμε πόσο πανανθρώπινα είναι τα συναισθήματα και πόσο έχουν σταθεί μέσα στις χιλιετίες. Με αυτή την έννοια, ναι, η μουσική μπορεί να διαφημίσει τη χώρα μας. 4 χρόνια μετά, ακόμα μου λένε από πολλά μέρη του κόσμου πόσο συγκινήθηκαν με τη συναυλία που μαγνητοσκοπήσαμε στον Αρχαίο Ναό της Αφαίας σε συνεργασία με τον ΕΟΤ για την προβολή της χώρας μας.
Κάνεις αρκετά ταξίδια τόσο για επαγγελματικούς λόγους όσο και για ταξίδια αναψυχής. Πόσο σημαντικά είναι τα ταξίδια για τον Γιώργο Περρή;
Τα ταξίδια μου ανοίγουν τους ορίζοντες, με ηρεμούν, αλλά και με φέρνουν πιο κοντά στον εαυτό μου, στον πυρήνα μου. Είναι απαραίτητα για τον ψυχισμό μου, όπως και για τους περισσότερους ανθρώπους.
Αν σου έλεγαν να “ντύσεις” μουσικά ένα διαφημιστικό spot της Ελλάδας για την τουριστική προβολής της, ποιο τραγούδι θα επέλεγες και γιατί;
Θα ήθελα να γράφαμε ένα καινούργιο τραγούδι που να περιγράφει την ομορφιά αυτής της χώρας και το πόσο ευλογημένη είναι, από ανθρώπους του σήμερα που κουβαλούν μέσα τους την πνευματική παρακαταθήκη του χθες.
Ο Πλάτωνας έχει πει ότι η “Η μουσική είναι η ομορφιά του σύμπαντος”. Πιστεύεις ότι η μουσική μπορεί να κάνει όλα τα άσχημα όμορφα;
Δεν ξέρω αν μπορεί να τα κάνει όλα όμορφα, αν και στη δική μου ζωή μάλλον αυτό έκανε. Ξέρω όμως σίγουρα ότι η μουσική μας φέρνει σε επαφή με τον εσωτερικό μας κόσμο. Πολλά από αυτά που φοβόμαστε να δούμε ή να αποδεχθούμε, η μουσική μας τα κάνει ευκολότερα. Με ένα τραγούδι ένας άνθρωπος μπορεί να σταθεί στην ύπαρξή του και να βρει το κουράγιο να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής. Σπουδαίο πράγμα αυτό και ανεκτίμητο.
Photo Credits: Ερρίκος Ανδρέου
Πριν από λίγες ημέρες επέστρεψες από την Νέα Υόρκη. Τι να περιμένουμε από σένα το 2025;
Αυτή την περίοδο ολοκληρώνω τον επόμενο ελληνικό μου δίσκο που θα περιλαμβάνει νέο υλικό και θα κυκλοφορήσει την άνοιξη. Φυσικά να περιμένετε συναυλίες και επίσης αργότερα το πρώτο single από τον επόμενο ξενόγλωσσο δίσκο μου.
Τέλος θα ήθελα να αφιερώσεις ένα τραγούδι στους αναγνώστες του Grec Voyage!
Θα ήθελα να αφιερώσω τον Traveller που μου χάρισε η Λίνα Νικολακοπούλου σε μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, για εκείνα τα μεγάλα ταξίδια που κάνουμε μέσα μας:
Μέσα μου μια πόρτα ανοίγει
Ξυπόλυτη κινάει να φύγει η ψυχή
Στ’όνειρο μακριά
Μια γραμμή στην άμμο κάνει
Μακρυά κι αργεί το καραβάνι
Δροσιά κάποτε να βρει
Θάλασσα κι ούτε ένα κύμα δεν γύρισε
Δεν είπε κρίμα που πάει
Όπου πάει η ζωή
Στ’άγνωστο που δυναμώνει σαν άνεμος
Μια ελπίδα μόνη στεριά
Κάποτε να δει
