Αποτελεί την ερώτηση της επόμενης ημέρας! Σε ποιον έπεσε το φλουρί; Όλοι μας έχουμε κληθεί να απαντήσουμε και στο πέρασμα των χρόνων, στατιστικά θα είχαμε την ευκαιρία να σταθούμε εμείς οι τυχεροί. Είναι το έθιμο της βασιλόπιτας, που παραδοσιακά στολίζει το γιορτινό σπίτι και η μυρωδιά της έρχεται ως επιστέγασμα στην εορταστική ατμόσφαιρα.

Οι ρίζες του εθίμου

Πού έχει όμως τις ρίζες του αυτό το έθιμο; Πότε ξεκίνησε και πώς εξελίχθηκε στο πέρασμα των χρόνων; Η αρχαία ελληνική γιορτή των Κρονίων, όπου γινόταν προσφορά φρούτων και άρτου σε όλους, πολίτες και δούλους, αποτέλεσε κατά κάποιο τρόπο την έναρξη του εθίμου. Στη συνέχεια, οι Ρωμαίοι το διατήρησαν στη δική τους αντίστοιχη γιορτή, τα Σατουρνάλια, ενώ μετέπειτα οι Φράγκοι το ενσωμάτωσαν στα δικά τους ήθη και έθιμα και μάλιστα το εξέλιξαν, αφού ήταν εκείνοι που πρώτοι τοποθέτησαν νόμισμα μέσα στην πίτα και ανακήρυτταν, όποιον το βρει, «βασιλιά της βραδιάς».

Η γαλλική Galette des Rois και η ισπανική Roscón de Reyes 

Οι Γάλλοι, μέχρι και σήμερα, φτιάχνουν την Γαλέτα των Βασιλιάδων, την Galette des Rois, η οποία αποτελεί ένα είδος κέικ από φύλλα τραγανής ζύμης, απλής παρασκευής ψημένο στο φούρνο, που πλέον είναι γεμιστό με φρούτα, σοκολάτα ή κρέμα από αμύγδαλο, που είναι και η πιο διαδεδομένη εκδοχή. Όποιος βρει το πορσελάνινο παιχνιδάκι ή το κουκί που κρύβεται στην Galette des Rois, φορά το στέμμα του βασιλιά ή της βασίλισσας. Αντίστοιχη με τη γαλλική παράδοση είναι και η ισπανική εθιμοτυπική συνήθεια, η πίτα των βασιλιάδων, γνωστή ως Roscón de Reyes.

Μεξικό: Το τραπέζι του τυχερού

Οι Μεξικανοί παρασκευάζουν την Rosca de Reyes, η οποία κόβεται την πρώτη μέρα του χρόνου, αφού κρύψουν ένα μικρό αγαλματίδιο που συμβολίζει τον Ιησού. Όποιος σταθεί τυχερός, έχει την… υποχρέωση μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου να κάνει το τραπέζι σε συγγενείς και φίλους.

New Year’s Cake

Οι Αμερικανοί, αλλά και οι Άγγλοι, φτιάχνουν ένα εορταστικό cake, στο οποίο τοποθετούν πολλά διακοσμητικά και έχει την… κωδική ονομασία New Year’s Cake. Η ζύμη εδώ δεν διαφέρει σε κάτι από ένα κλασικό cake.

Η ελληνική βασιλόπιτα 

Στην Ελλάδα, την ονομάζουμε βασιλόπιτα και η ιστορία της βασίζεται στη θρησκευτική παράδοση και συνδέεται με την ιστορία του Μεγάλου Βασιλείου, επισκόπου Καισαρείας. Η ιστορία λέει πως όταν ο Έπαρχος της Καππαδοκίας πολιορκούσε την Καισαρεία, ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους κατοίκους της περιοχής να συγκεντρώσουν τιμαλφή, ώστε να τα παραδώσει ως λύτρα στον επερχόμενο κατακτητή. Η πόλη τελικά δεν κατακτήθηκε και ο Μέγας Βασίλειος, για να επιστρέψει τα χρυσά αντικείμενα – αφού δεν ήξερε τι ανήκε και σε ποιον – έδωσε εντολή να καταστευαστούν μικροί άρτοι, μέσα στους οποίους τοποθέτησε τους «θησαυρούς» και στη συνέχεια τους μοίρασε στους κατοίκους.

Την πρώτη μέρα του χρόνου, συνήθως μετά το γεύμα, γίνεται το κόψιμο της βασιλόπιτας. Σε πολλές περιοχές συνηθίζεται η παρασκευή της πολίτικης βασιλόπιτας, που είναι αφράτη και γλυκιά και παρασκευάζεται από αλεύρι, αυγά, γάλα και ζάχαρη. Βέβαια, δεν λείπουν και οι διάφορες παραλλαγές, γλυκές και αλμυρές, αφού στη δυτική Μακεδονία η βασιλόπιτα είναι συχνά μια πρασόπιτα ή τυρόπιτα.