Μπορεί πλέον πολλές από τις παραδόσεις να έχουν χάσει την ισχύ τους, μπορεί η καθημερινότητα να έχει αλλοιώσει σημαντικά ένα μεγάλο μέρος των συνηθειών μας, ωστόσο δεν είναι λίγες οι περιστάσεις που ακόμη και από κεκτημένη ταχύτητα, ακολουθούμε τα ήθη και τα έθιμα. Η γαστρονομία ανέκαθεν ήταν συνυφασμένη με τις μεγάλες γιορτές μας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις καθορίζεται εκ των προτέρων το ύφος και οι πρώτες ύλες του τραπεζιού.
Παραδοσιακά, ανάλογα με την εβδομάδα του Τριώδιου, την οποία και διανύουμε, καθορίζεται και το φαγητό. Έχουμε, για παράδειγμα, την εβδομάδα της Κρεοφάγου, αλλά και όλες τις ημέρες που επιτρέπεται το κρέας. Αυτές τις ημέρες, το χοιρινό έχει τον πρώτο λόγο, κάτι που σχετίζεται με την περίοδο όπου πραγματοποιούνταν τα χοιροσφάγια. Τόσο λοιπόν τα χοιρινά, όσο και άλλα είδη κρεάτων, όπως το μοσχάρι, το αρνί ή το κατσίκι, κάνουν ένα ιδανικό «ζευγάρωμα» με τα πράσα, τα οποία είναι και στην κατάλληλη εποχή, φτιάχνοντας νόστιμες πίτες, ιδανικές να συνοδεύσουν νόστιμα ψητά.
Η σφαγή των χοίρων
Στην περιοχή της Μάνης στην Πελοπόννησο, με την είσοδο των ημερών του Τριώδιου, γίνεται η σφαγή των χοίρων, όπου με κάποια τμήματα θα φτιάξουν το σύγκλινο, ενώ τα εντόσθια, το κεφάλι αλλά και τα χοντρά κόκαλα θα καταναλωθούν την ίδια μέρα σε ένα επιτόπιο γλέντι. Το φαγητό που ετοιμάζουν, ονομάζεται «Μέλανας Ζωμός».
Στην κεντρική Πελοπόννησο, στην Αρκαδία, σερβίρουν το κρέας αφού πρώτα το τηγανίσουν μαζί με λίπος και μάλιστα το συνοδεύουν με μία κούπα από ζεστό κρασί, ζάχαρη, κανέλα και γαρύφαλλο, που το ονομάζουν και «τσουκαλόκαυτο».
Τα κεραστάρια της Κοζάνης
Πηγαίνοντας πιο βόρεια και ειδικότερα στην Κοζάνη, εδώ βρίσκουμε τα λεγόμενα κεραστάρια, κάποια σημεία σαν περίπτερα δηλαδή, όπου την περίοδο του καρναβαλιού οι συμμετέχοντες μπορούν να δοκιμάσουν την παραδοσιακή κοζανίτικη στριφτή πίτα και να πιούν και κρασί.
Τα γλυκά της Αποκριάς
Μιλώντας για γλυκά της Αποκριάς, μία γενική διαπίστωση είναι ότι πρόκειται κατά κύριο λόγο για εύκολα γλυκά, που συνήθως φτιάχνονται στο τηγάνι. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι τηγανίτες και οι λουκουμάδες με μέλι, σουσάμι ή καρύδια και ο χαλβάς της κατσαρόλας, αλλά και τα διάφορα γλυκά του ταψιού, όπως γαλατόπιτα, κανταΐφι, σαραγλί. Εκτός όμως από τις πιο εύκολες παρασκευές, έχουμε και τον μπακλαβά που απαιτεί αρκετά υλικά και φύλλα.
Καρναβάλι, η γιορτή της παρέας
Το καρναβάλι είναι η γιορτή της παρέας, των φίλων, της κοινότητας. Σε περιόδους μακριά από αυτό που βιώνουμε τώρα εξαιτίας της πανδημίας, η γιορτή συνδυάζεται με διάφορα δρώμενα, δίνοντας στους συμμετέχοντες μία αίσθηση και διάθεση ελευθερίας και συνάμα ελευθεριότητας. Η απουσία του μέτρου, η υπερβολή, αλλά και η ασυδοσία αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους συμμετέχοντες. Φορώντας τις μάσκες, οι άνθρωποι κρύβουν τα πρόσωπά τους, ενώ ταυτόχρονα χαμένοι μέσα στο πλήθος αισθάνονται άνετα και ελεύθερα, χρησιμοποιώντας πολλές φορές βωμολοχίες, ή στηλιτεύοντας τα κακώς κείμενα τα κοινωνίας.
Κλείνοντας αυτή την αναφορά, στην προσπάθεια να ερμηνεύσει κάποιος τον χαρακτήρα των αποκριάτικων φαγητών, θα εντοπίσει μία αντίστοιχη υπερβολή, όπως και στις εκδηλώσεις. Κραιπάλη, φαγητό χωρίς μέτρο, χωρίς φραγμούς. Φέτος, όλα αυτά τα ζήσουμε διαφορετικά. Ωστόσο, η διάθεση μπορεί να βγει και από μικρές κινήσεις.
