Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος ήταν από τους πολιτικούς που πάντα ήθελα να κάνω μια συνέντευξη μαζί του, καθώς το προφίλ του και οι τοποθετήσεις του πάντα μου κινούσαν το ενδιαφέρον. Πρέπει να είναι από τους λίγους πολιτικούς που ενώ η πολιτική του καριέρα βρισκόταν σε άνθηση δήλωσε παραίτηση και αποφάσισε να δημιουργήσει την δική του εταιρεία στρατηγικής και επικοινωνίας. Ο Άρης δεν είναι απλά ένας πολιτικός είναι ένας πολιτικός μάχιμος, δυναμικός, εξωστρεφής και κάτι που δεν συνηθίζεται στην πολιτική σκηνή αληθινός, και αυτό φαίνεται σε όλη την πορεία της καριέρας του που δεν δίστασε να μας δείξει την αγάπη του για τα ταξίδια στα ελληνικά νησιά και τα διάσημα πάρτυ στο νησί των ανέμων.
Συναντήσαμε τον Άρη Σπηλιωτόπουλου και συζητήσαμε μαζί του για πολιτική, τον τουρισμό στην χώρα μας καθώς και το τι πρέπει να γίνει για την ανάπτυξη του καθώς και ποια είναι τα αγαπημένα του μέρη για διακοπές στην Ελλάδα.
Αποκλειστικά στο Grec Voyage!
Από τον κόσμο της πολιτικής, σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας με την δημιουργία εταιρείας. Πείτε μας λίγα λόγια για τον Άρη Σπηλιωτόπουλο του σήμερα.
Όσο ωριμάζουμε μεγαλώνει και η ικανότητα μας να γινόμαστε παρατηρητές του εαυτού μας. Μας παρατηρούμε με μια απόσταση σαν να βλέπαμε κάποιον δικό μας αλλά όχι εμάς τους ίδιους. Θα έλεγα λοιπόν, με αυτή την απόσταση, ότι ο Άρης του σήμερα είναι αρκετά πιο συνειδητός για τα λάθη του, τις παραλήψεις του αλλά και τα πλεονεκτήματα του. Υπήρξα τυχερός. Είναι σαν να έζησα με τόσες εμπειρίες πολλαπλές ζωές. Κάνω αυτό που πάντα μου άρεσε: Πολιτική και Επικοινωνία. Και πάτησα και στις δύο όχθες του ποταμού. Στην μία όχθη ήμουν ο μικρότερος σε ηλικία εκπρόσωπος, βουλευτής, υπουργός. Στην άλλη όχθη είμαι σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας, και βοηθώ άλλους στην δική τους πολιτική πορεία. Μάλιστα το τελευταίο θα έλεγα είναι και πιο προκλητικό: Να βοηθάς δηλαδή τους άλλους να αποφύγουν τα δικά σου λάθη και να εκμεταλλευτούν ευκαιρίες που εσύ ίσως έχασες. Τώρα που το συζητάμε ίσως να προσφέρω αυτό που στην δική μου πορεία της ενεργούς πολιτικής δεν είχα. Έναν ασφαλή σηματοδότη.
Επίσης σήμερα ίσως να έγινα και περισσότερο επιλεκτικός. Είμαι πιο δύσκολος στους ανθρώπους αλλά και στο χρόνο και στην ενέργεια που δίνω.
Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος ήταν και είναι αδιαμφισβήτητα πιο μπροστά από την εποχή του όσον αφορά την επικοινωνιακή του πολιτική. Πώς σχολιάζεται την επικοινωνιακή πολιτική κομμάτων και πολιτικών αρχηγών;
Όταν είσαι μπροστά είσαι παράλληλα και ο ναρκοσυλλέκτης της εποχής σου και αν όχι σίγουρα το αλεξικέραυνο. Σαν το κλαδί που αφού ξεχωρίζει πολλοί επιθυμούν να το κόψουν. Άλλοι γιατί δεν αντέχουν τις αλήθειες του, άλλοι από φθόνο, άλλοι από αμφισβήτηση. Όμως προχωράς και ανοίγεις νέους ορίζοντες. Αυτό έκανα στην πολιτική επικοινωνία. Πολλοί τότε με επέκριναν για να υιοθετήσουν στην συνέχεια το δικό μου τρόπο. Όμως η εποχή αλλάζει και οι εξελίξεις τρέχουν. Το σύγχρονο του χθες είναι το παρελθόν του σήμερα. Είναι σαν στην εποχή του μαγνητικού τρένου να θες να ζήσεις το ηλεκτρικό γιατί απλά έμεινες στην εποχή του «μουντζούρη». Το λέω αυτό γιατί οι όροι της πολιτικής επικοινωνίας έχουν αλλάξει δραματικά. Δεν μπορεί ακόμη και σήμερα να ακούς επιχειρήματα στο δίπολο Αριστερά – Δεξιά για να προκαλέσεις συσπειρώσεις και αντι-συσπειρώσεις για να πουλάς την πολιτική σου πραμάτεια ώστε να συντηρείς την θέση σου. Ούτε να επικαλείσαι ξεφτισμένες σημαίες, φλάμπουρα και κομματικά ένσημα στην εποχή του εμφυλίου όταν η κοινωνία τα έχει υπερβεί και είναι πάνω και πέρα από όλα αυτά. Ζούμε την ψηφιακή μετάβαση, τα νέα Μέσα Επικοινωνίας και τα Social Media. Στις τελευταίες ευρωεκλογές είδαμε τους πολιτικούς αρχηγούς να «ανακαλύπτουν» την εποχή μας! Μπήκαν στο tik-tok. Άλλοι επιτυχώς και άλλοι προκάλεσαν άφθονο γέλιο.
Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένα πρόσωπο που θέλει να γίνει αρχηγός κόμματος;
Πρώτα από όλα να έχουν Παιδεία. Δηλαδή όχι μόρφωση και πτυχία ελληνικών ή ξένων Ιδρυμάτων. Καλλιέργεια. Γνώσεις. Αγωγή σκέψης, πνεύματος, ψυχής. Να έχουν αισθητική. Γιατί η αισθητική εμπεριέχει την ηθική. Παράλληλα να έχουν επικοινωνιακές αρετές. Να επικοινωνούν με καθαρότητα, με ενσυναίσθηση και ανθεκτικότητα στην κριτική και σε στρεσογόνες καταστάσεις. Να έχουν ικανότητα πρόβλεψης και να βλέπουν το δάσος και να μην σκοντάφτουν στο θάμνο. Ένας πολιτικός ηγέτης έχει όραμα και στρατηγική σκέψη. Είναι συνεπείς, αξιόπιστος, δίκαιος. Ξέρει να επιλέγει συνεργάτες, έχει την δύναμη να ακούει αλλά αποφασίζει μόνος του. Όχι μαζί με το τελευταίο που κλείνει την πόρτα του γραφείου του. Με άλλα λόγια ο ηγέτης θέλει πειθαρχία. Κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο.
Σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή σας στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN δηλώσατε πως “τα κόμματα πρέπει να ανοίξουν τις πόρτες τους ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες”. Τι θα συμβουλεύατε τα κόμματα τόσο ως έμπειρος πολιτικός όσο και σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας;
Η Δημοκρατία είναι όπως το τανγκό. Θέλει δύο. Πολίτες και Πολιτικούς. Στον ίδιο ρυθμό. Νοιώθω ότι σήμερα οι πολιτικοί και τα κόμματα χορεύουν disco κάτω από περιστρεφόμενη disco-μπάλα, την στιγμή που οι πολίτες και η κοινωνία χορεύουν hip-hop ή breakdance. Όταν δεν συμβαδίζεις με τον ρυθμό μένεις πίσω. Κουράζεις και κουράζεσαι. Και όταν αποσυρθείς από το χορό. Βλέπεις το ταίρι σου να έχει αράξει στον καναπέ. Αυτό έχει συμβεί σήμερα που πάνω από το 50% των πολιτών δεν συμμετέχουν ενεργά στις εκλογές. Σε λίγο η μειοψηφία θα αποφασίζει για την πλειοψηφία, για εμάς, χωρίς εμάς. Αυτό εκτός από λυπηρό είναι και επικίνδυνο. Για αυτό πρέπει να αλλάξουν πολλά. Πολιτικοί και Κόμματα. Θεσμοί. Να πω ένα παράδειγμα. Πως είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα, ο πρώτος πολίτης της χώρας, ό Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μην επιλέγεται από τους πολίτες με άμεσες εκλογές? Ή πως είναι δυνατόν για μείζωνα και σημαντικά ζητήματα να μην γίνεται χρήση δημοψηφισμάτων όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα. Η ακόμα μεγαλύτερη Δημοκρατία είναι το οξυγόνο του κοινοβουλευτισμού για το μέλλον.
Ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Νίκος Αλιβιζάτος σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ δήλωσε: “ ΠΑΣοΚ και ΣΥΡΙΖΑ, υπό προϋποθέσεις να δημιουργήσουν ένα τρίτο κόμμα χωρίς να διαλυθούν, ώστε να ωφεληθούν από το μπόνους που προσφέρει το εκλογικό σύστημα”. Πως βλέπετε την παραπάνω άποψη ως πολιτικός αναλυτής αλλά και ως ψηφοφόρος.
Με όλο το σεβασμό που έχω στο πρόσωπο του κ. Αλιβιζάτου, η συνεργασία κομμάτων δεν θα αντέξει αν είναι ευκαιριακή και γίνεται για προσωρινό εκλογικό όφελος. Η συνεργασία για να είναι ουσιαστική και μακροπρόθεσμη πρέπει να είναι προγραμματική. Να βασίζεται σε σύγκλιση θέσεων και στόχων. Να είναι κοινωνική και όχι κορυφής. Από τα κάτω προς τα πάνω και όχι αντίστροφα. Με κοινή πορεία, σε κοινωνικούς αγώνες, στην αυτοδιοίκηση, στα επιμελητήρια, στον συνδικαλισμό. Το αντίθετο έχει τόσο κοντά ποδάρια που δεν φτάνει ούτε στην γωνία.
Υπερτουρισμός, Airbnb, ακρίβεια και κλιματική αλλαγή είναι κάποιες από τις απειλές του ελληνικού τουρισμού. Τι κατά την γνώμη σας πρέπει να γίνει ώστε να αντιμετωπιστούν οι απειλές ώστε να καταφέρουμε να σώσουμε το τουριστικό προϊόν μας;
Η λύση είναι μια. Αυτή που επιχείρησα να εφαρμόσω και ως Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης και εμπεριέχεται σε δυο λέξεις: Εξειδίκευση και Ποιότητα. Δηλαδή απολύτως εξειδικευμένα τουριστικά προϊόντα για κάθε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή ανάλογα με την ιστορία, την παράδοση, την τοπική κουλτούρα και την ανάγκη της. Παράλληλα με στροφή από την μαζικότητα, την ποσότητα, στην ποιότητα των τουριστικών εισροών. Δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν πια οι τουρίστες αλλά οι επισκέπτες που αγκαλιάζουν την κάθε περιοχή και όταν φεύγουν η σκέψη τους είναι η επιστροφή τους και πάλι. Δηλαδή η επαναληψιμότητα της επίσκεψης. Εκεί στηρίζεται η Βιώσιμη Τουριστική Ανάπτυξη, ο Πράσινος Τουρισμός. Να σας πω ένα παράδειγμα: Η μεγαλύτερη ζήτηση, σε παγκόσμιο επίπεδο, από ταξιδιώτες υψηλού εισοδηματικού προφίλ είναι για το Glamorous Camping. Το λεγόμενο «Glambing». Εμείς ακόμη και σήμερα με υπουργικές αποφάσεις χτίζουμε τερατουργήματα και καταστρέφουμε παραλίες όπως έγινε πρόσφατα στον Ορνό της Μυκόνου. Είμαστε σε όλα πίσω και παρωχημένοι. Για αυτό και θα σκάσει η ιστορία της αυξανόμενης Τουριστικής δήθεν ανάπτυξης.
Έχοντας διατελέσει Υπουργός Τουρισμού, πώς βλέπεται τις κινήσεις που γίνονται για την ανάπτυξη του τουρισμού και την προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό;
Ποιες κινήσεις? Όλα έχουν μπει σε έναν αυτόματο. Ιδιαίτερα κατά την διάρκεια και μετά την οικονομική κρίση που «πατήσαμε» την στρατηγική προβολής της χώρας και «ξεπουλήσαμε τα ασημικά» του ΕΟΤ στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Πολλά από αυτά τα αγόρασαν οι Τούρκοι που γίνονται όλο και περισσότεροι πιο ανταγωνιστική για την τουριστική βιομηχανία. Ήρθε και η πανδημία που όλοι οι πόροι προβολής έγιναν η καμπάνια του «Μένουμε Ασφαλής στο Σπίτι» και ξεμείναμε εκεί με την έλλειψη πόρων ακόμα και σήμερα. Ο αυτόματος όμως δεν μπορεί να σε πάει για πολύ και μακριά. Παράδειγμα ο πιο δημοφιλής τουριστικός προορισμός που είναι η Μύκονος που για δεύτερη συνεχή χρονιά βρίσκεται σε ύφεση ή μπορεί και σε ελεύθερη πτώση.
Ποιο είναι το αγαπημένο μέρος του Άρη Σπηλιωτόπουλου για διακοπές;
Δύσκολη η ερώτηση. Αγαπώ πολλούς προορισμούς. Την Σαντορίνη, για την γαστρονομία και τον οινοτουρισμό. Την Μάνη για τον ανεπιτήδευτο χαρακτήρα της. Την Κύθνο για την ανέγγιχτη ομορφιά της και την φιλοξενία της. Όμως στην καρδιά μου είναι η Πάτμος. Ένας τόπος ηρεμίας, γαλήνης, ποιότητας, κομψότητας, αισθητικής αλλά και πνευματικότητας. Τόσα πολλά για ένα τόσο μικρό νησί.
Αγαπημένη εποχή;
Νομίζω η Άνοιξη. Ίσως γιατί μου ξυπνά το ρομαντισμό και την προσμονή. Το ρομαντισμό με την αναγέννηση της φύσης και τα χρώματα των λουλουδιών. Την προσμονή γιατί έρχεται το ελληνικό καλοκαίρι. Τώρα που το σκέφτομαι από μικρός απολάμβανα το ταξίδι παρά τον προορισμό. Απολαμβάνω πιο πολύ την προσμονή παρά το ίδιο το καλοκαίρι.
Κλείνοντας αυτή την κουβέντα θα ήθελα να μοιραστείς με τους αναγνώστες του Grec Voyage το πώς οραματίζεσαι την Ελλάδα στο μέλλον;
Μια άλλη χώρα. Με ξεγνοιασιά και ασφάλεια. Σταθερότητα, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις, χωρίς αναδρομικότητα. Ασφαλή, με ποιότητα ζωής. Για τους πολλούς. Με δίχτυ κοινωνικής αλληλεγγύης. «Πράσινη» με κλιματική ουδετερότητα. Με χαρούμενους κατοίκους και ευτυχισμένους πολίτες.
